بسیار ناراحت کننده است که بدانیم وزارت کشاورزی ایالات متحده (USDA)، وزارتی که افتخار خود را در ایجاد تعاریف طولانی در مورد هر چیز دیگری که ما ممکن است مصرف کنیم حتی قلمه گوشت، می داند، هیچ تعریفی برای بخشی به نام "فیله مرغ استریپس" ندارد. این اصطلاح به وضوح ماهیتی تجاری دارد، اما داستان جالبی در مورد زمان اولین ظهور آن وجود دارد و دلیل آن جالب است.
برای پاسخ به این سوال، لازم نیست به زمانی دیرتر از از اوایل دهه 1990 نگاه کنیم، زمانی که آمریکایی هایی که به سلامتی خود توجه می کردند، نگران مصرف گوشت قرمز بودند اما نمی خواستند غذاهای راحتی را که به آنها عادت کرده بودند، کنار بگذارند. گوشت مرغ، به خصوص سینه ی مرغ بدون استخوان و بدون پوست به نظر می رسید راه حل ایده آل برای صرفه جویی در وقت باشد.
اگر تاکنون پوست سینه مرغ و استخوان آن را خودتان جدا کرده اید، مال شما، مانند من، احتمالاً ضخیم تر و نسبتاً ناهموارتر از نمونه ای که در رستوران ها و فروشگاه های مواد غذایی یافت می شود، بوده است و قطعات آن به غیرحرفه ای ترین حالت ممکن برش خورده است. دلیل این امر را می توان در ساختار این برش مرغ جستجو کرد. یک سینه مرغ از دو عضله جداگانه تشکیل شده است: یک قطعه مسطح بزرگ، به شکل مثلث گرد و باریک و یک فلپ باریک مخروطی که بی شباهت به فیله گوشت گاو نیست. برای ساختن سینه مرغ مرتب، تروتمیز و با ضخامت یکنواخت به طوری که با همان سرعت بپزد، باید دو فیله از هم جدا شوند.
باتوجه به اینکه بیشتر آمریکایی ها ترجیح می دهند در بشقاب خود قطعاتی از پروتئین داشته باشند که به اندازه کافی بزرگ باشد تا بریده شود، قسمت بزرگتر و مثلثی شکل بیشتر برای وعده شام استفاده می شود اما از فیله های کوچکتر و آبدارتر، که معمولاً به آنها "فیله مرغ" می گویند، چه چیزی می توان درست کرد؟ جواب هوشمندانه تولیدکنندگان مرغ این نبود که سعی کنند از فیله ها یک وعده شام تهیه کنند، بلکه تصمیم گرفتند آن را به عنوان قطعه ای برای فینگر فود معرفی کنند.
آمریکایی ها عاشق غذا خوردن خودمانی هستند مانند هر چیزی که می توانیم با دست خود بخوریم. وقتی کسی دید که فیله مرغ استریپس میتواند با دست خورده شود، یک نبوغ بازاریابی اتفاق افتاد. اگر تا به حال اپیزودی از Mad Men را تماشا کرده باشید، ممکن است بتوانید جلسه طوفان مغزی را که میتواند منجر به ایجاد یک ویژگی تشریحی شود که طبیعت هرگز قصد آن را نداشته است، تجسم کنید.
دو فیله را با هم مقایسه کنید: هر دو به یک اندازه کم چرب هستند، هر دو به یک اندازه خوشمزه هستند، و هر دو تقریباً به همان سرعت سریع طبخ می شوند، اما فیله ی کوچکتر سریعتر می پزد. با این وجود فیله مرغ استریپس تقریباً 7 سنت بیشتر در هر پوند، عمده فروشی، نسبت به قطعه بزرگتر به فروش می رسد. در نظر بگیرید که سالانه بین سه تا شش میلیون پوند فیله مرغ استریپس توسط تولیدکنندگان مرغ مشهور از جمله Tyson ، Purdue و Pilgrim’s Pride فروخته می شود، می توانید انگیزه تبلیغ فیله مرغ استریپس را درک کنید. اساساً، سالانه میلیون ها دلار درآمد مازاد ایجاد می کند.
این باعث دلگرمی است که بدانید "فیله مرغ استریپس" در همان دسته گوشت های ممنوعه روزهای مدرسه ما نیستند. در حالی که ناگت ها از ضایعات و خرده های مختلف، تولید انبوه می شوند و سپس با پروتئین محلول و نمک به هم متصل می شوند، دقیقاً مانند سوسیس، فیله استریپس سینه مرغ واقعی هستند - به همین دلیل جیمی الیور آنها را در برنامه ناهار مدرسه خود که دوباره طراحی شده است، گنجاند. این یک ایده درخشان بود، گرفتن یک غذای ناسالم که کودکان دوست داشتند و جایگزین کردن آن با با یک ماده سالم و طبیعی تر که به طور معمول توسط بچه ها رد نمی شود. فیله مرغ استریپس همچنین از طریق انواع مختلف دستورال عمل های آشپزی آماده می شوند و معمولاً این دستورها سریع و آسان می باشند. واقعیت این است که موفقیت این غذا اصلاً چیز عجیبی نیست، مخصوصاً زمانی که به این فکر کنید که فیله استریپس با دستور پخت ساده میتواند به یک شام خانوادگی خوشایند و ساده تبدیل شود و بیایید سپاسگزار باشیم که فرزندان شما هرگز تعجب نخواهند کرد که آیا مرغ های واقعی چیزی به اسم " ناگت" دارند؟
چگونه فیله مرغ استریپس خانگی درست کنید؟
دستور العمل ما با استفاده از طعم دار کردن فیله مرغ با غوطه ور کردن در تخم مرغ مخلوط شده با سیر، جعفری، آب لیمو، نمک و فلفل شروع می شود. روغن مخلوط شده در تخم مرغ ترفند مخفی ما است که گوشتی آبدار همراه با رویه ای ترد تضمین می کند. من به شما پیشنهاد می کنم که به آنها اجازه دهید به مدت نیم ساعت تا یک ساعت یا در یک شبانه روز در مخلوط تخم مرغ خوابانده شود. اگر نه، نگران نباشید! آنها بدون طعم دار کردن نیز باورنکردنی و کاملاً طعم دار هستند.
همچنین برای تهیه فیله مرغ استریپس ما از آرد برای سوخاری کردن استفاده نمی کنیم. فیله مرغ با مخلوط آرد سوخاری، پارامژان با پودر سیر و پیاز پوشانده می شود. این مخلوط به رویه ی سوخاری فیله مرغ عطر و طعم می بخشد تا با طعم فیله مرغ طعم دار شده موجود در داخل مطابقت داشته باشد.
چگونه می توان فیله مرغ استریپس را در فر طبخ کرد؟
یک ورق یا سینی فر را با اسپری روغن پخت و پز کمی چرب کنید. همچنین می توانید از یک ورق کاغذی آغشته به روغن استفاده کنید. فیله استریپس را روی صفحه پخت قرار دهید، سپس روی آن ها را با اسپری روغن پخت و پز به آرامی اسپری کنید (پیشنهاد می کنم از اسپری روغن زیتون برای بهترین نتیجه استفاده کنید). این همان چیزی است که باعث می شود آنها بی نهایت ترد بدون نیاز به سرخ شدن در روغن فراوان شوند!
چه مدت فیله مرغ را در دمای 400 درجه فارنهایت (200 درجه سانتیگراد) می پزید؟
فیله مرغ را به مدت 10 دقیقه بپزید، سپس آن را برگردانید و برای 5-10 دقیقه بیشتر بپزید تا در دو طرف به طور یکنواخت قهوه ای شود. همچنین می توانید در 2-3 دقیقه آخر بالای فر را روشن کنید تا فیله استریپس طلایی داشته باشد.
سس خردل عسل
فیله مرغ استریپس پخته را با سس خردل عسل بدون زحمت تهیه کنید که فقط با 3 ماده تهیه شده است! مایونز، خردل دیژون و عسل. می توانید مقداری نمک و یک قاشق چای خوری سرکه سفید برای کمی طعم اضافی اضافه کنید.
